Wywiad z Jonną Jinton ”Każde zdjęcie ma dla mnie ogromne znaczenie”

Artystka opracowała właśnie nową kolekcję, Northern Wilderness, składającą się z 30 naturalnych motywów przedstawiających skandynawskie krajobrazy. Wiele zdjęć wykonano na północy Szwecji, między innymi w Stekenjokk, Abisko oraz Stora Sjöfallet. To obrazy przejść między czterema porami roku.

We took the chance to ask Jonna some questions and dive a little deeper into the stories behind the images.

Jak wygląda typowy dzień, podczas którego robisz zdjęcia?

Zazwyczaj zaczyna się bardzo wcześnie rano lub późno wieczorem, w zależności od pory roku. Wczesnym latem zajmuje to zazwyczaj całą noc, ponieważ właśnie wtedy jest najlepsze światło. Rzadko robię zdjęcia w świetle dziennym. Zazwyczaj czekam na delikatne światło charakterystyczne dla wschodu lub zachodu słońca lub dwunastej w nocy.

Jeśli światło jest odpowiednie, pakuję moją torbę i statyw. Czasami idę do lasu znajdującego się w pobliżu mojej miejscowości, innym razem jeżdżę samochodem po leśnych drogach w poszukiwaniu nowych, pięknych miejsc. Zdarza się też, że wyjeżdżam na cały tydzień w góry znajdujące się na północy. Cały czas poświęcam wtedy na szukanie nowych miejsc do fotografowania. Wiele zdjęć obecnych w nowej kolekcji zostało wykonanych jeszcze dalej na północ niż  Abisko, Stora Sjöfallet i Stekenjokk.

Czy któreś ze zdjęć szczególnie utkwiło ci w pamięci?

Jedno ze zdjęć, które zrobiło na mnie wyjątkowe wrażenie to ”Enlightenment Of Night”.Wykonałam je w nocy, po tym jak zgubiłam się w lesie. Nie miałam zasięgu, a GPS zaprowadził mnie na zupełnie inną drogę. Wokół mnie panowała całkowita ciemność. Nagle zauważyłam ogromną zorzę na niebie, która pojawiła się w ciągu zaledwie kilku sekund. Zatrzymałam samochód, wyjęłam aparat i statyw, postawiłam je na żwirowej drodze i zaczęłam robić zdjęcia. Nigdy wcześniej nie udało mi się tak pięknie uwiecznić zorzy polarnej. Zaczęłam wydawać z siebie okrzyki szczęścia, które roznosiły się echem po całym lesie. Odniosłam wrażenie, że po prostu musiałam się tam zgubić i trafić w właśnie to miejsce. To było przeznaczenie.

Ulubione miejsce Jonny Jinton znajduje się bardzo blisko jej domu. To niewielka jezioro pośrodku lasu, które nazywa „Magicznym leśnym jeziorem”. To miejsce, z którego czerpie inspirację.

Czy w kolekcji znajdują się jakies inne zdjęcia, które są ci szczególnie bliskie?

Sątrzytakiezdjęcia: ”Celestial Dream”, ”Stories Of The Ancient Forest” i"A Magical Place". Wszystkie zostały zrobione przy jeziorze w lesie, nad którym spędziłam wiele poranków. Tamtego dnia atmosfera była iście magiczna. Mgła i gra świateł stworzyły przepiękną grę barw. Miałam wrażenie, jakby śniła. Bardzo cieszy mnie fakt, że wspomniane zdjęcia stanowią część naszej nowej kolekcji. Mam nadzieję, że będą stanowiły inspirację dla ich przyszłych właścicieli.

Skąd czerpiesz inspirację?

Moje największe źródło inspiracji stanowi ilustrator, John Bauer. W dzieciństwie jego zdjęcia nauczyły mnie postrzegać leśną przyrodę w inny sposób. Bauer potrafił uwydatnić magiczną naturę lasu, która zawsze miała na mnie ogromny wpływ. Próbuję znaleźć tę magię w wykonywanych przez mnie zdjęciach.

Czy masz jakiś ulubiony motyw w Northern Wilderness?

Ciężko wybrać jakiś jeden konkretny motyw, ponieważ każde zdjęcie jest dla mnie na swój sposób ważne. Jeśli jednak musiałabym wybrać, byłoby to ”Celestial dream”.Zrobiłam to zdjęcie przy „magicznym, leśnym jeziorze”. Jego odcienie szczególnie przypadły mi do gustu. Połączenie niebieskieg, szarości, delikatnej zieleni i odrobina żółtych promieni słońca przebijających się przez mgłę. To kolory, które napawają mnie spokojem i moim zdaniem doskonale sprawdzają sie na fototapecie. Zdjęcie sprawia wrażenie bardzo czystego, nie ma nim zbyt wiele szczegółów poza liliami wodnymi i starym drzewem zwisającym nad wodą. Szczególnie do gustu przypadła mi prawa strona zdjęcia, przypominająca gwieździste niebo rozpostarte na tafli wody.

Gdybyś miała wybrać jedno miejsce, w którym użyłabyś swoich tapet, jakie miejsce by to było?

Chętnie ozdobiłabym moimi tapetami jakiś szpital dziecięcy. Pamiętam, jak kiedyś przyglądał się moim tapetom pewien mały chłopiec (syn znajomych). Wyznał mi, że czasami w tym leśnym krajobrazie pojawiają się łosie. Często przesiadywał przed tapetą, żeby móc je zauważyć. Wyobraźnia dzieci nie ma granic. Nasze maluchy potrafią tworzyć własne historie, patrząc na jedno zdjęcie. Chciałabym, żeby moje zdjęcia dawały dzieciom radość każdego dnia. Fajnie byłoby też ozdobić moimi tapetami główną siedzibę Google :)

Czy masz w planach jakieś ciekawe współprace, o których mogłabyś nam opowiedzieć? 

W tym roku wiele czasu poświęcam muzyce. W roku 2019 mój kolejny obraz pojawi się w Ikei. Niedługo też pojawi się film, który tworzyłam wiosną przy współpracy z Google i YouTube. A resztę to już czas pokaże. To w sumie najfajniejszy aspekt mojej pracy – nigdy nie wiem, co czeka na mnie za rokiem. To po prostu jedna wielka przygoda.