Toksyczna historia koloru zielonego

Zielony kolor jest kombinacją niebieskiego i żółtego. Kolor ten, głównie związany z przyrodą i zrównoważonym rozwojem, ironicznie ma niepokojącą historię. Ten artykuł dostarczy Państwu informacji na temat powodów toksycznej historii tego koloru.

Zielony kolor jest kombinacją niebieskiego i żółtego. Kolor ten, głównie związany z przyrodą i zrównoważonym rozwojem, ironicznie ma niepokojącą historię. Ten artykuł dostarczy Państwu informacji na temat powodów toksycznej historii tego koloru.
Toksyczna historia koloru zielonego

Toksyczna historia koloru zielonego

Kolor zielony jest jednym z najważniejszych kolorów, ponieważ zawsze jest związany ze środowiskiem. Słowo "zielony" ma również niemieckie korzenie, tak jak słowa "trawa" i "rosnąć". Jest to kolor żywych liści roślin ze względu na pigment znajdujący się w liściach, chlorofil. Podstawy biologii mówią, że chlorofil jest niezbędnym składnikiem roślin, aby mogły one wytwarzać własny pokarm i tlen w procesie zwanym fotosyntezą. Z drugiej strony, w psychologii, zielony oznacza odnowienie, wzrost, równowagę, spokój i harmonię. Jednak prawda o tym kolorze jest taka, że nie jest on tak ekologicznie odpowiedzialny i może być szkodliwy dla środowiska.

Wytwarzanie koloru zielonego

Wiadomo, że kolor zielony nie jest przyjazny ekologicznie, z tego powodu, w jaki sposób został zrobiony. Czasopisma pokazały, że niemożliwe jest barwienie plastików kolorem zielonym, a nawet obraz nie może być barwiony zielonym atramentem bez skażenia. Oznacza to, że plastik i papier zabarwione na zielony kolor nie mogą podlegać recyklingowi lub kompostowaniu, ponieważ może on po drodze wszystko zanieczyścić. Wynika to z trudności w produkcji tego koloru, ponieważ niektóre toksyczne substancje chemiczne dodawane są do ustabilizowania tego procesu. Dodawane chemikalia to chlor, kobalt, tytan, tlenek niklu i tlenek cynku. Substancje chemiczne, takie jak te, mogą powodować raka i wady wrodzone.

Historyczna rola koloru zielonego

W zachodniej historii sztuki artyści starali się stworzyć właściwy odcień zielonej farby. Kiedy artyści myśleli, że mogą mieć odpowiednią mieszankę, ostatecznie kolor zanikał, a nawet ulegał przebarwieniu. Poza tym, wczesne zielone farby są uważane za korozyjne i mają skłonność do spalania się na płótnie, drewnie lub papierze. Tapety i farby w kolorze zielonym w XVIII i XIX wieku zostały stworzone z trującym arszenikiem. Niektórzy historycy uważali, że trująca jest zieleń szwedzka, która została wynaleziona w Szwecji w XVIII wieku i zabiła Napoleona Bonaparte w 1821 roku. Wynika to z oparów arsenu wydobywającego się z rozkładającej się zielonej i złotej tapety w jego celi na wyspie Św. Heleny.

W latach siedemdziesiątych XX wieku grupa aktywistów środowiskowych wskrzesiła używanie tego koloru i ostatecznie używała zieleni, jako koloru swojego godła. Jest on prosty, ze względu na powiązanie tego koloru z naturą.

Fascynacja zielenią działaczy na rzecz ochrony środowiska

Wprowadzenie tego koloru do działań związanych z ochroną środowiska zaczęło się w latach siedemdziesiątych XX wieku, gdy grupa kanadyjskich ekologów użyła statku do przeprowadzenia kampanii przeciwko testom nuklearnym na Alasce i nazwała go Greenpeace. To było wtedy, kiedy zielony kolor został powiązany ze wszystkim, co jest środowiskiem. Na przykład produkt, którego opakowanie jest zielone sugeruje, że jest on przyjazny dla środowiska. Koncepcja ta jest nadal prowadzona przez przedsiębiorstwa produkcyjne i jest strategią w zakresie brandingu i marketingu.